„Uzależnienie jest chorobą, która wiąże się z emocjami, a konkretnie brakiem umiejętności rozpoznawania, identyfikowania, okazywania własnych emocji. Alkoholik nie potrafi korzystać z funkcji informacyjnych, jakie niosą za sobą emocje, przez co nie potrafi sobie z nimi radzić, a właściwie, to w ogóle nie bardzo wie, co ma z nimi zrobić. Woli je zagłuszać, znieczulać, uciekać od nich w uzależnienie, w pracę, w pasję, w różne aktywności, w cokolwiek, żeby tylko nie czuć, a tym bardziej nie musieć się z nimi utożsamiać.
Ta trudność bardzo często przekłada się na trudność budowania więzi z innymi ludźmi (żoną/mężem, dziećmi, przyjaciółmi, czy nawet koleżeńskich). Nie koniecznie to znaczy, że alkoholik ucieka w samotność – czasami tak jest, ale równie często zdarza się, że tych ludzi dookoła osoby uzależnionej jest całkiem sporo, a mimo to ma ona często poczucie samotności, czuje się nierozumiana („nikt mnie nie rozumie?, „nie macie pojęcia co czuję, co przeżywam”) i niezależnie od tego, czy jest samotnikiem, czy też osobą towarzyską, rozmawianie o emocjach, okazywanie ich staje się coraz trudniejsze, a chęć ich „neutralizacji” coraz silniejsza. (…) „
Więcej w książce: ESENCJA ALKOHOLIZMU. DEFICYT BLISKOŚCI
Krzysztof Jaźwiec – terapeuta uzależnień – alkoholik niepijący od 16 lat – książka pt. „Esencja Alkoholizmu. Deficyt bliskości.”
oraz na naszej stronie https://strefatrzezwosci.pl/alkoholizm/alkoholizm-deficyt-bliskosci/
